شهر بروجرد در شمال شرق استان لرستان در ارتفاع ۱۵۴۰ متری از سطح دريا بخشی از منطقه کوهستانی زاگرس شمالی است. این منطقه کوه‌های مرتفع زاگرس در غرب و جنوب، دشت سیلاخور در مرکز و پیشکوه‌های داخلی زاگرس در شرق و شمال را دربرمی گیرد. بروجرد دارای آب وهوای سرد كوهستانی با زمستان‌های سرد و پربرف و تابستان های معتدل است.
شهرستان بروجرد دارای دو بخش «اشترینان» و«مرکزی»، دو شهر و هفت دهستان است.
این شهر که در گذشته به دارالسرور شهرت داشته است بعد از خرم‌آباد دومین شهر بزرگ استان لرستان است. بروجرد به دلیل قرار گرفتن بر سر راه تهران- خوزستان و کرمانشاه –اصفهان دارای موقعیت ممتاز ارتباطی است. شرایط جغرافيایی، آثار تاریخی و مواهب طبیعی منطقه از جمله سراب‌های غنی، دشت‌ها و درههای پهناور و سرسبز این شهر را به یکی از نقاط مهم گردشگری این استان بدل کرده است. كشاورزی در این منطقه به دلیل دارا بودن آب فراوان و زمين های مناسب از رونق بسیاری برخوردار است. اين شهر به دلیل وجود معادن گوناگون شن و ماسه و سنگ های تزئينی و نيز شركت ها وكارخانجات مختلف یکی از قطب‌های اقتصادی و صنعتی در این ناحیه است.
مردم این شهر با گویش بروجردی که گویشی بین لری و فارسی معیار است سخن می گویند. گروه‌های مذهبی مختلفی نیز در این شهر سکونت دارند. در گذشته بروجرد یکی از مراکز مهم صوفی گری بوده است که کوی صوفیان به عنوان نشانه ای از آن دوران هنوز در این شهر پا برجاست.
در 110 كيلومتري شمال شرقي خرم‌آباد در ناحيه‌اي تقريباً كوهستاني واقع شده است. در تابستان هواي بروجرد بسيار مطلوب و دلپذير است و در زمستان برف فراواني در آن مي‌بارد. اين شهر كه در كنار كوه گرين واقع شده، چشمه‌هايي پر آب و دره‌هاي پر درختي دارد. بافت معماري قديم اين شهر بسيار زيبا بوده و نمونه‌هايي از آن در خيابان‌ها و كوچه‌هاي مياني شهر باقي مانده است. از نقاط ديدني اين شهرستان دهكده ييلاقي و با صفاي ونايي/ تپه چغا/ مجموعه قديمي بازار/ مسجد جامع/ مسجد امام خميني (سلطاني)/ امامزاده جعفر/ پل قلعه حاتم و پل چالانچولان را مي‌توان نام برد.
