فیروزکوه در منتهی‌الیه شمال شرقی استان تهران قرار گرفته که از شمال و شرق به سوادکوه، از جنوب و جنوب شرقی به مهدیشهر سمنان و از غرب به دماوند محدود می‌شود.
فیروزکوه بر روی بخشی از سلسله جبال البرز مرکزی قرار گرفته و به همین دلیل دارای ناهمواریهای بسیاری است.
بهترین فصل سفر به فیروزکوه بهار و تابستان است، فیروزکوه در این فصول به دلیل طبیعت سرسبز و آب‌وهوای مطبوع می‌تواند مقصد بسیار لذت‌بخشی برای سفر باشد، این شهرستان در فصل پاییز به اوج زیبایی خود می‌رسد.
مردم فیروزکوه دارای اصالتی طبری و مازندرانی هستند و به گویش فیروزکوهی (زبان مازندرانی) صحبت می‌کنند.
تنگه واشی، غار بورنیک، چشمه آب معدنی خمده، قلعه لاجورد و حبله رود، از مهمترین جاذبه های گردشگری فیروزکوه است.
جاجیم یکی از معروف ترین صنایع دستی فیروزکوه است که مورد استقبال گردشگران و مسافران این منطقه قرار می گیرد، سفالگری، گلیم‌بافی، جوراب های پشمی، بافتنی‌های سنتی، معرق چوب، چرم‌دوزی، میناکاری و مکرومه بافی از دیگر صنایع دستی فیروزکوه است.
این شهرستان به دلیل موقعیت خاص همیشه مورد توجه اقوام و گروه‌های انسانی بوده، وجود ۳۵ امامزاده و بقعه، ۲۸ قلعه، یک خانه تاریخی ،۷ گورستان و زیارتگاه، ۱۸ محوطه باستانی تاریخی و اسلامی ،۳ غار و دژ طبیعی، ۲ پل تاریخی، یک مسجد تاریخی، ۸ کاروانسرا ،۱۸ برج آرامگاهی نشان از اهمیت این منطقه دارد.
