ناهارخوران یک بوستان بزرگ جنگلی در روستای «ناهارخوران» از دهستان «استرآباد»، در 10 کیلومتری روستای ییلاقی «زیارت» در دره «خاصه رود» و در 8 کیلومتری جنوب شهر «گرگان» است.
جنگل ملی ناهارخوران بخشی از جنگل باستانی هیرکانی ایران است که پیدایش آن به دوران ژوراسیک، نزدیک به 170 میلیون سال پیش باز میگردد. جنگل هیرکانی ناهارخوران درختان پهن برگ در پیرامون دریای کاسپین از جمهوری آذربایجان تا گرگان کشیده شده است.
گستره این جنگلهای هیرکانی در خاک ایران تا 2 میلیون هکتار میرسد. چون ساختار زمین شناختی این جنگل دارای چندین طبقه است. بلندای آن از تراز دریا میان 400 تا 900 متر از دامنه شیب تا دشت گوناگون است. این بوستان جنگلی گسترهای ۳۰۰ هکتاری دارد که بخش محوری آن 168 هکتار است.
در گوشه و کنار جنگل ناهارخوران، اینجا و آنجا بلندیها، درهها، آبریزها، یالها و چشمههایی قرار دارد که از نامدارترین چشمههای آن میتوان از «سفید چشمه» نام برد که در بلندی های این جنگل میجوشد. تنها رودخانه ناهارخوران «رود زیارت» به درازای 40 کیلومتر است و از آبریز «قره سو» سیراب میشود.
جاده جنگلی درون ناهارخوران به چشماندازی باز و گسترده به نام «بابا طاهر» میرسد که به کوه ها و سراسر جنگل گشوده است. جدای از بابا طاهر، در جنگل ناهارخوران بخش های گوناگونی همچون رستوران، مهمانسرا، شهربازی، بازارچه، چند هتل و چندین ویلا در کنار میدان ناهارخوران، «جنگل دست کاشت» و «پارادایز» فراهم شده است. همچنین کلبه های جنگلی در بخش های گوناگون پراکنده هستند.
از میان پوشش جانوری جنگل ناهارخوران میتوان گونههایی همچون گراز، شغال، خفاش، موش، راسو، سنجاب، عقاب، شاهین، قمری، دارکوب، جغد، دم جنبانک، صعوه، سهره، چرخ ریسک، گنجشک، کلاغ، سار و مارمولک جنگلی را نام برد.
از میان پوشش گیاهی نیز میتوان از گونه هایی همچون بلوط، افراپلت، انجیلی، ممرز، نمدار، گیلاس وحشی، آزاد، خرمندی، درختچه‌های تمشک، کوله خاس، ازگیل، کاج، ولیک، سرو، ماگنولیا، شمشاد، برگ نو، بید مجنون، پاپیتال و مینا یاد کرد.
